W samej Bielawie turystów zaprasza ośrodek OWW "Sudety" z 24 ha. zbiornikiem wodnym, w obrębie którego znajduje się pole biwakowe, kemping i baza gastronomiczna. Istnieje tu możliwość uprawiania sportów wodnych, takich jak: pływanie, żeglarstwo, surfing, wędkarstwo.
We wrześniu 1999 r. oddano do użytku nową, bardzo nowoczesną, krytą pływalnię "Aquarius" - jedną z nielicznych na Dolnym Śląsku. W skład pływalni wchodzą cztery niecki basenowe - sportowa, rekreacyjna, brodzik i yakuzi. Dodatkową atrakcją Aquariusa jest 73 metrowa zjeżdżalnia z samodzielnym lądowiskiem.
Niewątpliwą osobliwością Bielawy jest położona niemal w centrum miasta Góra Parkowa (455 m n.p.m.) - z wieżą widokową i wyciągiem narciarskim. Również w granicach miasta leży Łysa Góra (365 m n.p.m.), którą zagospodarowuje na tereny crossowe Automobilklub "Wielka Sowa" ze Świdnicy. Z Łysej Góry, jak również z pobliskich Góry Żmij i Góry Dzikowiec korzystają miłośnicy sportów ekstremalnych - paralotniarze.
Wszystkie te atrakcje tj. szlaki turystyczne, trasy biegowe, rowerowe, basen, akweny wodne i stoki z wyciągami narciarskimi stwarzają możliwości rodzinnego wypoczynku przez cały rok, zaś malownicze położenie u podnóża Gór Sowich pozostaje w pamięci na długie lata.
Zabytki
Zabudowa Bielawy rozlokowana jest po obu stronach potoku Bielawica, wzdłuż którego biegnie główna ulica. Przeważają budynki wolnostojące typu willowego, wśród których dekoracyjnością fasad wyróżniają się posiadłości właścicieli fabryk oraz skromniejsze – jedno lub dwukondygnacyjne – kryte dwuspadowymi, ceramicznymi dachami – budynki mieszkalne. Do najważniejszych atrakcji architektonicznych Bielawy należy zaliczyć:
Neogotycki kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – pierwsze informacje o kościele pochodzą z roku 1288. Kościół był budowlą jednonawową, w swej przedniej części sklepioną. Wieża została zbudowana w 1519 roku i pokryta blachą miedzianą. Na wieży znajdowały się cztery dzwony oraz zegar. Kościół posiadał pierwotnie trzy ołtarze, ale do XVII w. zachował się tylko główny z figurą Matki Boskiej. Zabytkowym elementem wyposażenia była chrzcielnica wykonana w swej górnej części z drewna, a także drewniana ambona. Ponieważ kościół groził zawaleniem, w roku 1866 został rozebrany. Uroczyste położenie kamienia węgielnego pod nowy kościół, zaprojektowany przez A. Langera z Wrocławia, nastąpiło 14 kwietnia 1868 r., a budowę zakończono 15 listopada 1876. Kościół wykonano z czerwonej cegły, ozdabiając go od wschodu wieżą o wysokości 101 m – trzecią co do wielkości w Polsce. Właścicielem tego zabytku jest parafia pw. Wniebowzięcia NMP
Kościół katolicki pw. Bożego Ciała – dawny ewangelicki, zbudowany został w 1743 r. Na początku był bardzo prosty i skromny, bez wieży, bez dzwonów i organów. Wieże dobudowano dopiero w 100 rocznicę powstania świątyni. Ze względu na zły stan techniczny kościół został zrekonstruowany w latach 1878 – 1880. Wzniesiony został z czerwonej cegły. Na zewnętrznym gzymsie umieszczono wyobrażenia różnych zwierząt, mających obrazować 148 psalm. We wnętrzu zwraca uwagę niezwykle kunsztowna konstrukcja drewnianego stropu oraz obszerne dwukondygnacyjne balkony dla wiernych
Kościół katolicki pw. Świętego Ducha – budowę rozpoczęto 28.IX.1928 r. i po upływie 14 miesięcy kościół był gotowy. Projektantem i wykonawcą budowli był bielawski przedsiębiorca Werler. Wzniesiony obiekt swą formą architektoniczną łączył dostojeństwo świątyni z nowoczesnością ówczesnych rozwiązań.
Pałac Sandreckich – jego budowę rozpoczęli bracia Wolf i Heinrich Seidlitz von Schönefeld w 1598 r. Budowla wzniesiona w duchu późnego renesansu o charakterze dworu obronnego przetrwała w swych pierwotnych kształtach do roku 1737, kiedy to pałac uległ klęsce pożaru. Odbudowany został dwa lata później, zachowując dużo elementów pierwowzoru. Masywna i charakterystyczna z powodu grubości murów budowla, stanowiła najcenniejszy zabytek Bielawy. W chwili obecnej mieści się w niej placówka oświatowa
Barokowe domy – wzniesione zostały w XVIII w. przez właścicieli zakładów tkackich. Pod koniec XIX i na początku XX w. zostały przebudowane. Część tych domów przetrwała do dziś. Do najciekawszych należą domy przy ul. Wolności 22, ul. Piastowskiej 1, oraz Piastowskiej 23 i 24
Krzyże pokutne – ustawiano je za karę jako pokutę w miejscu, w którym została popełniona zbrodnia. Widnieją na nich wyżłobione dłutem wizerunki miecza, noża, topora lub innych narzędzi, przy pomocy, których dokonana została zbrodnia. Większość krzyży pokutnych pochodzi z XV wieku. W Bielawie znajdują się 2, ustawione przez złoczyńców krzyże tj. przy ul. Waryńskiego 27 oraz przy ul. Wolności 130 – umieszczony w murze okalającym zespół parafialny Kościoła Wniebowzięcia NMP.
|